Voor de decembereditie van ons 3-maandelijks tijdschrift Terra Incognito schreef Sarah, die momenteel in Finland verblijft, een artikel over haar ervaring na de eerste drie maanden in Finland. Ze vertelt een (h)eerlijk verhaal over hoe zo’n ervaring er voor haar uit ziet.
“Op dit moment ben ik al meer dan drie maanden in Finland. Daaraan voel je toch dat alles gewoon wordt en dat dit nieuwe leven normaal is. Want zo voelt het voor mij, alsof je twee levens leidt. Mijn oude leven in België en mijn nieuwe leven in Finland. Beide voelen normaal aan, alsof je niks anders gewoon bent, maar pas als je erover na begint te denken, kan het raar zijn.
Mijn blik op een uitwisseling is eigenlijk wel helemaal veranderd. Voor dat ik vertrok dacht ik dat een uitwisseling alleen maar leuk was, zeker als je naar één van je droomlanden kon gaan. Altijd plezier, geen verveling, geen (kleine) problemen, makkelijk vrienden maken … Maar nu dat ik hier al drie maanden ben, is dat toch hard veranderd. Zo kan ik me hier ook vervelen, kleine probleempjes hebben, moeite met de taal en communicatie, enzovoort.
Graag zou ik een paar leuke en minder leuke momenten met jullie delen.
Eén van mijn beste momenten was de kleine reis met mijn gastfamilie naar Kuusamo, Rovaniemi en zelfs een klein stukje van Zweden. Het was heel gezellig en super mooi. Een ander leuk moment was het weekend in Helsinki, daar heb ik met een paar andere uitwisselingsstudenten rondgelopen. Helsinki was heel mooi en interessant, maar het leukste was toch het plezier dat was samen hadden.
Ook zijn er mindere momenten geweest, en die zijn even belangrijk.
Dat kan een saaie dag op school zijn, de kou, het weinige zonlicht, … Dat kan allemaal wel redelijk hard je humeur, en vooral energie naar beneden halen. Of wanneer je een fietssleutel kwijt raakt, of je per ongeluk je bankkaart blokkeert. Dit allemaal komt ook nog steeds voor, al zit je in een ander land.
Soms is het ook niet altijd even makkelijk om je aan alle culturele aspecten aan te passen. Zo wordt hier ketchup met alles gegeten: worst, aardappelen, pasta, pizza, … Melk en koffie zijn daarentegen dan weer de populaire dranken hier, jammer genoeg dat ik ze beide niet lust.
Ook schoolbussen worden hier in overvloed gebruikt, omdat de meesten een heel eind naar school moeten afleggen, en zeker in de winter wordt dat moeilijk. Maar het aller moeilijkste blijft toch wel het aan passen aan de vreemde taal. Het is moeilijk om een taal snel te leren, zeker als het Fins is, maar wat ik het meest jammer vind is dat je niet normaal kunt meepraten.
Uiteindelijk heb je hier dus ook wel wat moeite met sommige dingen, maar het blijft geweldig en ik heb er zeker geen spijt van.”